Forum Klanowe POLISHSEAMEN

2 września 1943, Pearl Harbor
Charles siedział samotnie na sali odpraw, gdy przybył komandor porucznik Peterson i powitawszy się powiedział:
-Mam nadzieję, że wasze doświadczenie w ratowaniu życia przyda nam się teraz, bo oto czeka was ono kolejny raz - podszedł do mapy i zatoczył koło wokół wysp Marshalla.


-Po zajęciu wysp Gilberta, naszym następnym celem są wyspy Marshalla. Japończycy o tym wiedza, więc uderzenie nastąpi na flanki... Na południu przez Salomony i Nową Gwineę, a na północy na ostatnią wyspę Aleutów. Jednak musimy przekonać wroga, że jednak naszym następnym celem uderzenia, który nastąpi wkrótce, będą wyspy Marshalla. Dlatego zostanie zorganizowana grupa dywersyjna.... a w zasadzie nalot nękający, skierowany na atol Kwajalein 13 września czasu lokalnego. Waszym zdaniem będzie zabezpieczenie tego nalotu, jako okręt ratowniczy, a następnie patrol w rejonie tego atolu. Mam nadzieję, że do ogólnej sytuacji i zadania nie macie pytań i możemy przejść do omawiania szczegółów? - zapytał

-Nie, sir. Rozumiem zadanie. Jak silna będzie grupa dywersyjna i kiedy zaplanowany jest atak?

-Jeden zespół bojowy. Dwa lekkie lotniskowce. Uderzą 13 września czasu lokalnego w godzinach porannych, dlatego musicie tego dnia o poranku być na pozycji, 20 mil na wschód od atolu. Nie możemy pozwolić, aby Japończycy zgarnęli zestrzelonych lotników.

-Czy jesteśmy jedynym okrętem podwodnym, który będzie w tej okolicy? Wolałbym nie zatopić kogoś z naszych, jeśli spostrzeżemy okręt podwodny.

-Będziecie sami. Jedynymi okrętami podwodnymi... naszymi okrętami... będzie USS Grenadier, który ma opuścić rejon do 10 września... No i gdy będzie wpływać zmiennik, około połowy października, wówczas dostaniecie też informację o fakcie.
W razie kłopotów - ciągnął dowódca - z dotarciem na Hawaje, możecie skierować się na wyspy Gilberta, a stamtąd na Nanumeę, gdzie jest wysunięta baza.

-Rozumiem, sir. W związku z celem misji rozumiem, że spotkanie z jakąś częścią floty japońskiej jest dość prawdopodobne. Znamy przybliżone siły przeciwnika w tym rejonie ?

-Prawie zerowe. Czasami na atol przypłynie zespół z lekkim krążownikiem, dowożący zaopatrzenie, ale zwykle najcięższą jednostką wroga w regionie jest niszczyciel prowadzący konwój. Główne siły wroga znajdują się na Truk, 600 mil na zachód od archipelagu, ale nie podejrzewamy, aby mogli wyjść w pościg. To za daleko, a i my będziemy unikać starcia, wiec zanim wróg zbliżałby się na do Marshalli, nas by już dawno tam nie było i Japończycy będą o tym dobrze wiedzieć. A jak wyjdą? - zapytał retorycznie i spojrzał na mapę - To nasi spod Truk i wy będziecie mogli pokazać im, że to już nie są ich wody.

-Tak jest , sir. Nie wydaje się możliwe, by Japończycy mogli zatrzymać nasz atak, najbardziej prawdopodobne są rzeczywiście straty w samolotach.

Przypominam o zaległym raporcie

3 września 1943, Midway, Pokład USS Scorpion
XO zakończył liczenie i powiedział:
-13 września czasu lokalnego.. czyli 12 tutaj. Wypływając jutro rano mamy 8 dni. 168 mil dziennie. Sir. Pierwsze 900 mil możemy pokonać ekonomicznie w 4 dni. Zostanie 450 mil. Idąc na 2/3, w zanurzeniu za dnia, dotrzemy do punktu na 4 godziny przed świtem. Możemy też iść szybciej. Na standardowej prędkości całą trasę pokonamy w 4 dni.... - odłożył przybory do liczenia i zapytał - Kiedy chce pan, abyśmy wpłynęli, sir?

-Pójdziemy na prędkości standardowej całą drogę. Zawsze istnieje szansa na opóźnienie z powodu lotnictwa czy innych sił wroga.

-Czyli podsumowując... kiedy wypływamy, sir? Dzień, dwa zapasu?- zapytał XO

-Dzień zapasu. Powinno wystarczyć na wszystko , co nas spotka po drodze.

Opuścili Midway 7 września, kierując się w stronę atolu. Pierwsze 3 dni rejsu upłynęły bez kontaktu z wrogie, jednak 10 września w godzinach popołudniowych, gdy byli około 200 mil od Kwajalein operator radaru SD zameldował:
-Kontakt lotniczy, sir! Prawa burta, 5 mil, utrzymuje dystans!

-Zanurzenie 100 stóp.

Okręt został zanurzony i w ciągu dwóch minut płynął wytrymowany na 100 stopach. Zapadła cisza.... i żaden atak nie nastąpił.