R4 - ppor. Stanisław "Żwirek" Żwirko - Podcięte skrzydła

[PL_CMDR Blue R]

Przewietrzenie, papieros, rozmowy o walkach i jakoś doszło do kolacji, więc partia musiała poczekać na następny dzień. A gdy tylko inne tematy schodziły z uwagi, wracał jeden:
-I co dalej?
Wszyscy wiedzieli, że mają czekać na porucznika Króla. Ale ile? Nawet Ludwik po jednym obejściu "gospodarstwa" siadł z książką i spędził z nią cały dzień, zerkając tylko czasami w kierunku bramy, czy ktoś nadciągający to nie porucznik Król, ale zawsze byli to żołnierze z pułku, czy to z kuchni, czy też z innymi rzeczami potrzebnymi dla nich, czy też ich ciężarówka wracała z warsztatu.
Tuż przed 20:30 Flanek zapytał Żwirka:
-Panie poruczniku. A co jeżeli, nie daj Boże, porucznik Król, zostanie zaatakowany przez dywersantów i zginie? Bo czy ktoś w sztabie wie, że jesteśmy tutaj i jak porucznik nie da znać, ze nas zabrał, to przyślą kogoś innego, czy wówczas o nas zapomną i po wojnie dopiero przypomną sobie, gdy okaże się, że grupa pilotów dekuje na tyłach, bo o o nich zapomniano? Kto jest teraz nad porucznikiem Królem i czy wiemy gdzie on jest? Może warto dać znać, że tu jesteśmy i czekamy na porucznika?

[PL_Qbik]

Hmm... - Żwirko zastanowił się przez chwilę - Wiesz co, Poldek? No mnie się zdaje, że dotarliśmy dokładnie tu, dokąd nas wysłano... I jesteśmy dokładnie tu, gdzie powinniśmy być. No to chyba w sztabie wiedzą, że jesteśmy tam, gdzie nas wysłali? No i chyba nie zapomną, że nas tu wysłali, bo zrobili to z jakąś myślą? A zresztą, jak damy znać? Czy istnieje w ogóle obecnie jakaś łączność ze sztabem? Nie wiem. Lepiej chodźmy spytać wodza. Może on wie coś więcej. I zresztą dobrze mu zrobi gdy na chwilę oderwie się od tych swoich czytadeł.
Dopalając spokojnie papierosy, ruszyli niespiesznie w stronę siedziska Ludwika.

[PL_CMDR Blue R]

Ludwik siedział na kanapie wyraźnie znudzony i wyglądał przez okno na ginące w mroku nocy ulicę, zauważywszy zbliżającego się Żwirka z Flankiem spojrzał na nich, a jego wzrok wydawał się pytać
-Czego?
Choć uśmiech dopowiadał "Panowie sobie życzą".

[PL_Qbik]

Czołem poruczniku! - Żwirko przepisowa zasalutował, a Poldek powtórzył za nim jak za ojcem Wirgiliuszem - Tak sobie rozmawiamy i zastanawiamy się czy w sztabie wiadomo, że dotarliśmy na miejsce przeznaczenia... Właściwie to nie wiemy nawet czy mamy stąd jakąś łączność ze sztabem... Mamy?

[PL_CMDR Blue R]

- No, a mamy? - Ludwik odpowiedział nieco poirytowanym głosem, a jego twarz przybrała wyraz twarzy sierżanta, którego wartownik pyta, czy ma stac na warcie gdy pada. Po czym Ludwik dodał:
-Słuchajcie, mamy tu oczekiwać na Króla, co was interesuję łączność ze sztabem? Pułkownik Pawlikowski wie, że tu jesteśmy i Król też wie.
Po czym trochę uspokoiwszy wyraz twarzy powiedział głosem, jakby puszczał w niepamięć mało ważny temat:
-Odpocznijcie, póki jest ku temu sposobność

[PL_Qbik]

- Tak jest! - Żwirko zasalutował, strzelił obcasami i zrobił "w tył zwrot".
Poldek powtórzył za nim jak za ojcem Wirgiliuszem, po czym obaj wymaszerowali z kwatery dowódcy.
- Znaczy widzicie i rozumiecie, kapralu, że łączności ze sztabem nie mamy. Podejrzewam, że z nikim innym także nie. A porucznik wściekły jak osa. Lepiej go nie ruszać. Jest rozkaz "odpoczywać", to chodźmy odpoczywać. Macie względem tego odpoczywania jakieś pomysły?

[PL_CMDR Blue R]

-Za dużo opcji bez przepustki nie ma, panie poruczniku - powiedział Poldek - Może na początek wyśpimy się jak ludzie, kładąc się spać przed zmrokiem i wstając gdy już słońce wstanie, a potem się zobaczy?

[PL_Qbik]

- Doskonały pomysł, żołnierzu! Iście żołnierski! - Żwirko czuł, ze jego organizmowi spanko bardzo się przyda - Ale z tym zastrzeżeniem, że to "na początek". Zatem: kierunek barłóg - marsz!
Z szerokimi uśmiechami na twarzach rozeszli się - każdy do swojego leża.