R1 - pchor. Andrzej Baran - ostatnie dni pokoju

[PL_CMDR Blue R]

-Macie racje, tylko... - zamachnął rękami w powietrzu, jakby szukał słowa - Mimo, że wszystko działa tu lepiej, niż wtedy pod Wieluniem, to czuje się, jakbym uderzał głową w mur. Myślicie, że podczas wojny będą latać niżej?

[PL_Andrev]

- Jestem tego pewien - odparł Andrzej. To co teraz robią to działania wywiadowcze, zdjęcia, rozpoznanie. Bombardować się nie da z takiej wysokości. No dobra, może się da, ale z niekontrolowaną celnością. A żadne lotnictwa nie ma takiego zaplecza, aby zrzucać bez przerwy bomby na pola, zamiast na zakłady COPu.

[PL_CMDR Blue R]

Wtedy zaczęły się wieczorne loty Niemieckie. Najpierw w niebo poderwano Bronka ze skrzydłowym, a kilka minut później wystartował także szeregowy Kowala, aby przechwycić drugiego intruza. Na lotnisku pozostała tylko naprawiana Biała 8, przy której kręcili się mechanicy oraz chorąży Skarbek. Piotr zapytał Andrzeja:
-Myślicie, że nam też nie dadzą spokoju?

[PL_Andrev]

Andrzej też był zdziwiony: -wściekli się dziś czy co? I to jeszcze wieczorem?

[PL_CMDR Blue R]

Z "centrum" dowodzenia słychać było ciągłe dzwonienie telefonu. Nie wyglądało na to, że będzie spokojnie. Na dodatek wszystko zapowiadało, że wieczorem nad okolicą może pojawić się lekka mgła utrudniająca operowanie. Niestety w zasadzce nie mieli meteorologa i musieli polegać na informacjach z zewnątrz, a przy tym rozdzwonieniu telefonów nie było teraz nawet możliwości proszenia o aktualizację prognozy pogody...

[PL_Andrev]

Czekamy na rozkazy.

[PL_CMDR Blue R]

Pierwsze były jednak nie rozkazy, a prośba.
Leon wpadł do kantyny i wykrzyknął do mechaników:
-Szykujemy Białą do lotu! Marian, Mietek! Amunicja!
Po czym zwrócił się do Andrzeja:
-Pomożecie nam z paliwem?

[PL_Andrev]

- Kura, a to nie jest w gotowości już zatankowana? - zdziwił się, podrywając ze stołka Andrzej.
- Jasne, chodźmy.

[PL_CMDR Blue R]

Gdy szli mechanicy już wytaczali jedną beczkę oraz wynosili pompę. Leon wskazał na inną beczkę:
-Bierzmy tą, są potrzebne dwie... Aby naprawić podwozie spuściliśmy paliwo i zdjęliśmy amunicję. Miała do wieczora nie startować.. Na trzy... Raz, dwa... - zaczął wydawać polecenia Andrzejowi i szeregowemu Kriegerowi, który również ruszył do pomocy.

[PL_Andrev]

- Ty tu rządzisz - sapnął Andrzej popychając kolejną beczkę w stronę samolotu.

[PL_CMDR Blue R]

Dostarczyli beczkę pod maszynę i Leon powiedział:
-Dziękuję, potem dokończymy naprawy.
I zostawił mechaników, kierując się do "centrum dowodzenia". Leon wypadł po chwili z budynku jak strzała i rozkazał
-Tankować pół baku!
Po czym zwrócił się do chorążego Skarbka:
-Natychmiast po oderwaniu węża macie startować!

[PL_Andrev]

- Eee... pół baku to ile z beczki?
Bo my tu już pompą pracujemy.

[PL_CMDR Blue R]

Jeden z mechaników powiedział:
-Tak z dwie trzecie... ale ta pierwsza pełna nie była. Pojedziemy na wskaźnik! - tu klepnął maszynę w okolicy zbiornika, gdzie znajdował się wskaźnik.

18:25
Szef warty podszedł do samolotu, niosąc pod pachą jakiś pakunek. Spojrzał na pracę przy Białej 8, po czym rozejrzał się po niebie, gdzie spoglądał właśnie szeregowy Krieger.
-To nasz? - zapytał, co skłoniło Andrzeja do rzucenia oka na niebo, gdzie wysoko ponad Aleksandrowicami poruszał się malutki punkt.
Krieger mrużył oczy, po czym pokręcił głową:
-Raczej nie. To chyba nasz intruz.

[PL_Andrev]

- Ojojoj, to już latają nad nami na bezczela?
Niedobrze...

[PL_CMDR Blue R]

O 18:30 Biała 8 została przygotowana do startu z połową zbiornika, ale ledwo uruchomiono silnik, porucznik Kazański kazał wstrzymać start i czekać w gotowości, aby o 18:36 nakazać odwołanie startu, dozbrojenie i dotankowanie maszyny. Leon, zwykle spokojny, teraz wydał się oburzony:
-Teraz? A kiedy mamy naprawić te postrzeliny w podwoziu?
I nie czekając na odpowiedź, ruszył do "centrum dowodzenia". Gdy pozostali mechanicy pomagali wysiąść chorażemu Skarbkowi, jszeregowy Krieger podszedł to Andrzeja i powiedział, wskazując na podnoszącą się mgłę:
-Znaczy nie dość, że mgła, to jeszcze ktoś będzie latał na postrzelonej maszynie, panie chorąży?
Andrzej z rozpiski wiedział, że podczas ostatniego tego dnia alarmu, maszyna miała być przypisana Tomaszowi [Kazańskiemu]