R3 - ppor. Feliks Piłsudski - Pod Lublinem

[pingwin14-93]

Feliks wskazał na dach - Widzę myśliwce nawet na sanitarki atakują? - Widać było ze Feliks był zmęczony i stanem zdrowia i stanem psychicznym gdyż przez ostatnie godziny musiał walczyć o to by go nie zabili właśni współobywatele.

[PL_CMDR Blue R]

-We wszystko strzelają - powiedział sanitariusz - W krowy na polach nawet...
W tej chwili do samochodu wsiadł też "strażnik" i zamknął drzwi. Sanitariusz uderzył dwa razy w ścianę w kierunku budy kierowcy i samochód ruszył. Żandarm zapytał sanitariuszy:
-Wiecie, kiedy będzie wyjeżdżał pociąg?
Sanitariusz powiedział:
-Nic nie wiadomo. Ani kiedy przyjedzie, ani czy w ogóle. W nocy zwykle jest lepiej. Do rana powinniście być w Rzeszowie w szpitalu.

[pingwin14-93]

- Ehh a do Lublina nie da rady? Byłbym bliżej swojej jednostki.

[PL_CMDR Blue R]

Żandarm krzywo spojrzał na Feliksa i powiedział:
-Dziwne, bo sierżant mówił o pilotach z Krakowa, że mają potwierdzić waszą tożsamość...

[pingwin14-93]

- Tak. Bazują teraz nieopodal Opola pod Lublinem. Więc Rzeszów jest dosyć oddalony. Przenieśli Nas pod obrony tego regionu.

[PL_CMDR Blue R]

Feliks dostrzegł, że żandarm sprawdził broń, czy jest obok niego i powiedział:
-Nie wydaje mnie się. Lotnictwo z Krakowa... - zamilkł nagle, jakby ugryzł się w język i powiedział - Zobaczymy co powiedzą o was wasi KOLEDZY - powiedział podkreślając ostatnie słowo.

[pingwin14-93]

- Dobrze dobrze. Przebazowali Nas 3 dni temu z Krakowa do Dęblina a wczoraj pod Lublin. Nic nie mów by nie było że czegoś się dowiem. Stacjonujemy teraz w Kraszewicach między Opolem a Bełżem. Rubcie jak uważacie ja i tak nie polatam ze złamaną nogą.

[PL_CMDR Blue R]

Żandarm wcześniej tak przyjazny, spoglądał nieufnie na Feliksa, jakby w tej historii coś mu nie pasowało. Jechali w milczeniu przez dłuższy czas, aż samochód zatrzymał się i sanitariusze zabrali się za wyciąganie Feliksa. Byli przy jakiejś stacji kolejowej, przy której tłoczyło się sporo ludzi. Jeden z sanitariuszy powiedział:
-Dobra nasza, jest pociąg, może będzie miejsce.
I ruszył w kierunku szpaleru żołnierzy starających się zorganizować to miejsce. Feliks rzucił okiem na tablicę "Sandomierz". Sanitariusz przepchał się do przodu i powiedział, że ma rannego, ale żołnierz powiedział:
-W tym brak miejsc. Musicie poczekać na następny. Połóżcie go w poczekalni.
Tak też zrobili i położyli go obok żołnierza z obandażowanymi obiema rękami. Ten spojrzał na Feliksa i zapytał:
-Pan jest lotnikiem, poruczniku?

[pingwin14-93]

- Tak dziś mnie zestrzelili. A jako ze lotnicy nie latają z dokumentami... To teraz muszę słuchać żem szpieg. Człowiek walczy za ojczyznę, a potem chłopi na niego z widłami lecą... - Feliks wydawał się już załamany sytuacją.

[PL_CMDR Blue R]

-No, ale przecież wrócicie do jednostki i wszystko się wyjaśni, nie? - pocieszył go żołnierz - Skąd pan jest?

[pingwin14-93]

- Miejscowość czy jednostka?

[PL_CMDR Blue R]

-Jednostka mnie raczej nic nie powie - uśmiechnął się żołnierz - Chodziło mnie z której armii pan jest? Ja z Krakowskiej. Samodzielna drużyna gołębi pocztowych nr 7.

[pingwin14-93]

- Z Krakowskiej, ale przebazowali Nas na inny odcinek frontu.

[PL_CMDR Blue R]

-No. Przerwali front pod Częstochową. Rzucili na nas tyle czołgów, ile mieli. Na Śląsku nie uderzyły żadne. Wszystko w jedno miejsce rzucili. A najgorsze były samoloty. Tylko raz widzieliśmy naszych, tak to każdy był niemiecki... No i jeden Niemiec latał z naszymi szachownicami. To on nas dopadł. Jurek, kierowca, myślał, że to nasz, a potem było za późno. - tu podniósł obandażowane ręce. Feliks tymczasem zauważył dalej, że jego strażnik o coś kłócił się z sanitariuszami. "Gołębiarz" kontynuował - Naszą dywizję rozbito. Spadła na nas główna nawała. My mieliśmy szczęście, byliśmy bliżej innych oddziałów, ale reszta chłopaków... ehh... Aby zatrzymać takie natarcie potrzebujesz jakiś przeszkód. Rzek, albo gór. A po tym lecie na rzeki nie ma co liczyć.. No, może na Wisłę. Bo Warta to ledwo ciecze.... A was jak dopadli?

[pingwin14-93]

- My raczej wycofać musieliśmy się bo zbliżali się do Krakowa. A i eskadrę trochę przetrzebili. Dawno mówiliśmy ze latamy na zbyt starym sprzęcie... - Feliks westchnął - No cóż z tą nogą to na długo nie czeka mnie powrót do jednostki. Dobra siedzę cicho bo zaraz strażnik się wkurzy.