R3 - pchor. Andrzej Baran - Pod Lublinem

[PL_CMDR Blue R]

Stefan Bzdera spojrzał na kaprala, który składał nieopodal meldunek porucznikowi Gwarczyńskiemu i powiedział:
-Z tego co zrozumiałem, bezbronny szkop mu zwiał spod celownika, a z uszkodzonym radiem nie mógł nikogo wezwać na wsparcie. Chyba po prostu nieudany lot.

[PL_Andrev]

- Ach tak, ta ich szybkość psuje nam szyki - odparł Andrzej.
Ok, myślałem że coś poważniejszego, dzięki.

[PL_CMDR Blue R]

12:00
Około 9:00 do eskadry wrócił sierżant Flanek po dostarczeniu do Lublina uszkodzonej maszyny i było to jedyne warte wspomnienia wydarzenie. W eskadrze pozostały 3 maszyny i do południa żadna nie była gotowa do lotu. Dopiero o 12:00 pierwsza para została przygotowana, a na lot patrolowy wybierał się porucznik Gwarczyński wraz z kapralem Kremskim. Biorąc pod uwagę, że do 122 eskadry czasowo oddelegowano "Świętego" i Tadeusza Arabskiego, w eskadrze na ziemi zostawali tylko Andrzej z sierżantem Flankiem i około 15-16 to oni mieli lecieć w powietrze, gdy maszyny po patrolu powrócą. Oznaczało też, że na czas nieobecności Ludwika to Andrzej pełnił obowiązki dowódcy eskadry... O ile eskadrą można nazwać 1 naprawiany samolot, 2 pilotów i ekipę mechaników... W zasadzie "dowodzenie" ograniczać się miało do "reagowania" na ewentualne wydarzenia.
Stali z sierżantem Flankiem i oglądali jak Grot 7 i 10 startują, gdy sierżant powiedział:
-Poruczniku w Lublinie nic nie słyszeli o naszych zaginionych. Nie wiem, co o tym myśleć, ale coś mnie mówi, że oni już nie wrócą...

[PL_Andrev]

- Jest wojna - z dziwnie zaciśniętą twarzą wycedził Andrzej - informacje wolno krążą, a góra ma pewnie inne problemy niż kilka zaginonych lotników. To że nie słyszeli to dobrze, możemy mieć nadzieję że wciąż żyją.

[PL_CMDR Blue R]

Leopold przytaknął i spojrzał na samolot Ludwika.
-Nawet jak stoczą walkę, to szybciej, niż za godzinę nie wrócą. Wtedy poleca następni... Druga godzina.... Najwcześniej my startujemy o drugiej. Za pozwoleniem poruczniku, odpocząłbym te dwie godziny. I tak nic innego robić nie możemy.

[PL_Andrev]

- Jasne, odpocznij. Nigdy nie wiadomo kiedy będziemy potrzebowali maksimum koncentracji.

[PL_CMDR Blue R]

12:45
Działo się coś nietypowego. Na odprawę stawiło się, aż 5 pilotów. Podporucznicy Broniewski, Samoliński ze 122 eskadry myśliwskiej oraz plutonowy Markiewicz i kapral Kowala, a także kapral Arabski z ich eskadry czasowo latający ze 122 eskadrą... Coś było na rzeczy, przecież nie wezwano ich aby omawiać zmianę taktyki, gdyż wówczas wezwano by wszystkich pilotów...

[PL_Andrev]

Andrzej z zainteresowaniem oczekiwał nowości.
Możliwości było całkiem sporo, ale po co spekulować, skoro zaraz się wszystkiego dowie.

[PL_CMDR Blue R]

[zaraz wszystkiego się dowie... Znaczy idziesz na tą odprawę na którą ciebie nie zaproszono? Choć z drugiej strony jako P.O. zastępcy dowódcy eskadry jak najbardziej masz prawo się pojawić na takiej odprawie]

[PL_CMDR Blue R]

[po konsultacji]

Nikt Andrzeja nie wyganiał i tym sposobem świeżo upieczony porucznik i PO zastępcy dowódcy eskadry brał udział w odprawie. Pierwsze czego Andrzej mógł się dowiedzieć to fakt, że otrzymali nowe rozkazy. Brygada Pościgowa bierze odpowiedzialność za obronę odcinka od Warszawy do Sandomierza, a nasz dywizjon ma bezpośrednio wspierać nowo formowaną armię Lublin. Niemiecki front posuwa się zarówno wzdłuż Wisły od Krakowa, jak i część jednostek wbiła się klinem między Kielce, a Wisłę i dotarła pod Warszawę. Kapitan wskazał nagle na Andrzeja, wyrywając go z bycia jakby widzem:
-Porucznik Baran rano dostrzegł kolumnę zaopatrzeniową, która podążała ich śladem.
Po czym wrócił do dalszej części odprawy. Trzy samoloty miały polecieć wzdłuż Wisły, najpierw w kierunku Krakowa aż do mostu w Szczucinie, a potem w kierunku Warszawy, aż do samych przedmieść, aby znaleźć miejsca, gdzie Niemcy dotarli do Wisły, a zwłaszcza miejsc, gdzie zaczęli się przeprawiać.
-Wszelkie przeprawy natychmiast meldować. Najpierw udacie się w kierunku Krakowa. Poruczniku - zwrócił się do podporucznika Samolińskiego - Jeden z was pilnuje ziemi, dwóch pozostałych powietrza. Wlatujecie w obszar, gdzie każdy samolot może być, a nawet prawdopodobnie będzie wrogi.
-To może polecimy najpierw w kierunku Warszawy? - zaproponował podporucznik - W razie ataku zawsze będziemy mieli pół meldunku.
Wtedy wtrącił się oficer taktyczny - Edward Pilch:
-I w razie ataku nieprzyjaciela pod Szczucinem będziecie prawie bez paliwa? W razie ataku tam będziecie mieć paliwo na powrót, a na północ zdążycie polecieć. Kluczowe jest, aby teraz poleciało was więcej. Mamy obecnie tylko pięć samolotów gotowych do lotu, a wkrótce musimy wysłać też regularny patrol.
Po omówieniu zadania kapitan zapytał, czy mają pytania. Kapral Arabski miał jedno:
-Jak rozpoznamy, że przeprawiają się Niemcy, a nie nasi?
Kapitan powiedział:
-Bardzo dobre pytanie - i nagle zwrócił się do Andrzeja - Poruczniku. Jak wy byście dokonali oceny, co za wojsko jest pod wami?

[PL_Andrev]

- Niemcy mają inny kamuflaż niż nasi. Przez lornetkę z samolotu można próbować, chociaż wątpię w sukces, mimo że oznaczenie wojsk nieprzyjaciela jest dobrze widoczne. Inny sposób to przelot na niskiej odległości i odskok.

[PL_CMDR Blue R]

-Dokładnie- powiedział kapitan, ale kapral nie był przekonany:
-Niemcy często za naszych się przebierali. Co z takimi?
Podporucznik Pilch powiedział:
-Wątpię, aby robili tak na froncie. Sami siebie by ostrzelali... no, ale wtedy zameldujecie forsowanie Wisły przez naszych, inni sprawdzą ich i jak usłyszą na przykład: " nazywam się Tomas Kofalski, ja"
-To spotkali Hitlerowca, albo ślązaka - powiedział kapitan - Ale to już oni zrobią. My mamy meldować wszystko.

Gdy odprawa zakończyła się, kapitan przywolał Andrzeja i powiedział:
-Wkrótce wróci porucznik Gwarczyński. Pól godziny później potrzebują waszej pary w alarmie. Jako, że potem czasu nie będzie, omówmy zmiany"



-Hitlerowcy dochodzą pod Warkę. Musimy rozszerzyć patrole i pilnować nie tylko nieba, ale i przepraw przez Wisłę. Czy to, co chłopaki, ale teraz nie raz, a stale. Czy do tej części zadania macie pytania?

[PL_Andrev]

- Wystarczy nam załóg i samolotów na tak duży odcinek do ciągłego pilnowania?

[PL_CMDR Blue R]

-A jak się wam wydaje? Ile samolotów możecie wy utrzymać w powietrzu? - zapytał Kapitan. Andrzej wiedział, że mają w eskadrze tylko cztery sprawne samoloty, a przygotowanie ich do dwugodzinnego lotu wymagało godziny, pół jeżeli druga eskadra pożyczy swoją pompę, co wiązałoby się z tym, że jej samoloty nie byłyby gotowane do lotu. Podporucznik Edward Pilch powiedział:
-Nie wspominając o paliwie, którego może nam braknąć jutro, jak Florianowi nie powiodą się negocjacje z Brygadą Pościgową. Mamy za dużo amunicji i za mało paliwa.
Kapitan powiedział:
-Tylko jedna para samolotów na raz może być w powietrzu. Jak sytuacja się poprawi możemy wysyłać dwie. Gdy zostanie nam paliwa na półtora pełnego baku dla każdej maszyny wstrzymujemy loty całkowicie i zdajemy się na posterunki naziemne. Zostanie po baku, nawet nie startujemy poza samoobroną. Tak wygląda nasza sytuacja zaopatrzeniowa.

[PL_Andrev]

Andrzej, jako najniższy rangą nie skomentował. Brak paliwa jeszcze był zrozumiały, ale aby obstawić 2 samolotami cały patrolowy odcinek?
Jakieś wariactwo. Ciekawe było to że Niemcy dochodzą już do Wisły. Oznaczało to z jednej strony odwrót, a z drugiej strony... jak to się stało że są już nad Wisłą?
Są tacy silni czy my tacy słabi?