R3 - pchor. Andrzej Baran - Pod Lublinem

[PL_CMDR Blue R]

Kapitan wziął Andrzeja ze sobą i powiedział:
-Będziecie tutaj zapewne, gdy przybędzie dywizjon liniowy, więc będziecie musieli przekazać im kilka informacji. Po pierwsze, dlaczego tu jesteście. Dam wam informację na piśmie, abyście mieli dokument na wszelki wypadek - skierował się w stronę parowu w którym zasypywano beczki i skrzynie. Wskazał je i powiedział- To paliwo i amunicja. Zasypywane na wypadek, jakby nikt tu nie przybył, aby nie rzucało się w oczy. Wiecie, okazja czyni złodzieja. My po nie raczej nie będziemy wracać, ale niech oni jak potrzebują odkopią. A jak mają wystarczający zapas i możemy wziąć... to przylatując powiadomicie nas. Ah - wskazał na pakowane ciężarówki - Weźcie swoje rzeczy. Jak przylecicie, po mechaników wyślemy samochód, to zabiorą je ze sobą...

[PL_Andrev]

- A właśnie - przypomniał sobie Andrzej - czy podczas ostatniego naszego patrolu były jakieś problemy z radiostacją? Kilka razy was wywoływałem a nie było odpowiedzi. A podobno radio mi dobrze działa.

[PL_CMDR Blue R]

-Nic mnie o tym nie wiadomo - powiedział kapitan - Przecież z innymi rozmawialiśmy normalnie. A przypomnicie co meldowaliście?
Gdy Andrzej powiedział, że prosił o odpowiedź, kapitan pokręcił głową:
-Nie słyszałem w ogóle, abyście coś takiego nadawali. To musiało być co z waszą radiostacją.

[PL_Andrev]

- Rozkaz, odmeldowuję się.
Andrzej poszedł po swoje rzeczy, poczym wrócił do mechaników:
- znacie się na radiu? bo góra twierdzi że nie słyszeli mnie, może mikrofon szlag trafił.

[PL_CMDR Blue R]

-Panie chorąży - powiedział mechanik - Ale przecież sprawdzaliśmy potem radio i było słychać pana. Może źle pan się podłączył wtedy?
No co jak co, ale wtyczkę Andrzej potrafił przecież podłączyć.

[PL_Andrev]

Andrzeja wcale to nie uspokoiło: - No to chyba jak sprawdzimy ponownie to powinno działać, co?
Coś tam sobie przypominał ze szkolenia, ale jakby to było że raz działa a raz nie działa?

[PL_CMDR Blue R]

Mechanik rozłożył ręce i powiedział:
-Pan wybaczy panie chorąży, ale musimy szykować maszyny do lotu. Trzeba będzie sprawdzić, czy może przewód przy pana mikrofonie nie przerywa. Ale to dopiero na nowym lotnisku.

I tak zostawiono temat. Mechanicy przygotowali maszyny i Andrzej mógł tylko oglądać, jak sprawne myśliwce kołowały na lądowisko, a kolumna ciężarówek ruszała do drogi. Został już tylko jeden Fiat, którym ostatni mechanicy i wartownicy mieli opuścić lotnisko po odlocie ostatniego samolotu, którym teraz toczyli się za ostatnim z samolotów, zostawiając Andrzeja z kapralem Janen Makowskim oraz szeregowym Romanem Bętkowskim. Wtedy też Andrzej usłyszał odgłos klaksonu. Nie było to nic dziwnego, gdy tyle samochodów jechało w kolumnie, ale ciekawość nakazała spojrzeć w tamtą stronę. I po chwili zza kolumny ciężarówek wyłonił się Fiat Łazik, zmierzający w ich stronę. Nie był to samochód dywizjonu, to było pewne.

Samochód podjechał nieopodal Andrzeja, wysiadł z niego żołnierz oraz major Jan Biały. Andrzej nie widział majora od sierpnia, gdy jego bombowce jako pierwsze opuściły Rakowice, aby dołączyć do Brygady Bombowej. Spostrzegł Andrzeja i ruszył w jego stronę pytając głośno:
-Chorąży Baran! Kto tutaj dowodzi?

[PL_Andrev]

- Właściwie to nikt, panie majorze. Grupa bojowa przeniesiona na nowe lotnisko zgodnie z rozkazem. Dowódca, kapitan Sędzielowski, jest gdzieś w odjeżdżającej kolumnie.

[PL_CMDR Blue R]

-A wy, czemu nie odlatujecie? - skinął na maszynę Andrzeja - Problemy z samolotem?

[PL_Andrev]

- Tak jest, mechanicy kończą naprawy i jak tylko skończą to wracam do swojej jednostki.

[PL_CMDR Blue R]

Major rozejrzał się dookoła i zapytał:
-A jak z Luftwaffe? Zapuszcza się tutaj?

[PL_Andrev]

Dzięki Bogu jeszcze ich nie widzieliśmy bezpośrednio nad lotniskiem. Były wyprawy bombowe na Dęblin i Puławy, niedawno dość blisko leciał ich samotny myśliwiec z kierunku Lublina - prawdopodobnie rozpoznanie. Ale tak jak mówię, jeszcze ich tu nie widzieliśmy, mimo wszystko staraliśmy się maskować na ile się da.

[PL_CMDR Blue R]

Major przytaknął i powiedział:
-To wygląda na to, że będziemy mogli tutaj w spokoju działać. Chorąży, pokażecie chorążemu - wskazał na jednego ze swoich żołnierzy - gdzie tu co było rozstawione, aby nie zaczynać budowy obozu od zera? - zabrzmiało to raczej jak prośba, niż rozkaz

[PL_Andrev]

- Rozkaz - Andrzej zasalutował i poszedł pokazywać chorążemu co, i gdzie leży, co i gdzie jest zakopane.

[PL_CMDR Blue R]

Podchorąży Edward Laska spojrzał na dół z amunicją i paliwem, po czym powiedział:
-I mówicie, że aż tyle tu tego zakopaliście? Brzmi jak zapasy na tydzień operacji. Będzie na pewno pomocne. Kto wie, ile z rzutu kołowego dotrze tutaj. Andrzej, dotarliście tutaj z Krakowa? Jak wygląda sytuacja pod Krakowem?