R3 - ppor. Tomasz "Kocur" Kazański - Pod Lublinem

[PL_Cmd_Jacek]

Nie było jak czekać. Wszystko poblokowane cywilami, trzeba było korzystać z każdego wolnego kawałka. Dodatkowo jeszcze niemieckie samoloty waliły pociskami po wszystkim co stało na drodze - nieważne cywil czy wojskowy.

[PL_CMDR Blue R]

Tadeusz położył rękę na ramieniu Tomasza i powiedział:
-Kocur, nie musisz się tłumaczyć, ja to rozumiem. Dlatego mówię, jesteście zmęczeni, wiec udacie się do kwater i jutro na świeżych umysłach wracamy do służby. Myślę, że jak o 8:00 zjawicie się tutaj silni, zwarci i gotowi, to będzie w porządku, teraz, weźcie bagaże, ja zorganizuję kogoś, kto was do kwater zaprowadzi.

[PL_Cmd_Jacek]

Jasne - zrozumiałem.

Czas na rozpakowanie się i odpoczynek.

[PL_CMDR Blue R]

Chata w której go zakwaterowano należała do majętnego gospodarza i mieściła się nieopodal plebanii, gdzie ulokowano dowódców. Największym problemem okazała się noc, gdyż drzwi chaty były zamknięte i najwyraźniej wszyscy spali. I tylko pies z pobliskiej budy szczekał na nich. Żołnierz powiedział:
-To tutaj panie poruczniku, ale chyba porucznicy Gwarczyński i Pułsudski też śpią jak kamień. - i spróbował dobić się drugi raz, ale nikt nie odpowiadał...

[PL_Cmd_Jacek]

Taa oczywiście, jak się nie da tutaj (aczkolwiek próbuję ponownie), to musimy znaleść inne miejsce na nocleg. Albo zostaje nam ciężarówka.

[PL_CMDR Blue R]

Po uderzeniu w drzwi, z drugiej strony odezwał się głos, który chyba należał do Ludwika Gwarczyńskiego:
- Kto tam ? Kogo tu niesie o tej porze ?!

[PL_Cmd_Jacek]

Otwieraj, nie pytaj, bo wywarzymy drzwi !!! Znajdziecie zapewne jakieś miejsce dla strudzonych wędrowców !!!

[PL_CMDR Blue R]

Osoba ze środka wymamrotała coś niezrozumiale, po czym odkrzyknęła: - Kocur, to ty?

[PL_Cmd_Jacek]

A któż by inny ? Otwieraj i daj się ogrzać gdzieś. Czas w końcu odpocząć po podróży.

[PL_CMDR Blue R]

- Już, już otwieram.... - Tomasz usłyszał, jak ciężka sztaba odpada z drzwi, po czym otwarły się i Ludwik powiedział -Toście sobie wybrali porę.
W środku izby było jeszcze ciemniej, niż na dworze, gdzie żołnierz przyświecał im drogę latarką, która dawała niewiele światła...

[PL_Cmd_Jacek]

Wchodzimy i organizujemy sobie miejsce do spania. Czas na kolejny dzień.

[PL_CMDR Blue R]

5 IX 1939, wtorek
5:15
Skrzypienie i trzask drzwi obudziło Kocura. Podniósł się i rozejrzał po izbie w której robiło się wreszcie widno. Wyglądało to jak jakiś pokój kobiecy w którym znajdowały się dwa łóżka i stojący w kącie wielki kufer, który służył jemu za miejsce do spania. Pozostałe łóżka były puste, ale wyraźnie widać było, że ktoś z nich korzystał... wtedy otworzyły się drzwi do izby i zajrzał przez nie kapitan Sędzielowski, który powiedział:
-Widzę, że nie obudziłem, Kocur?

[PL_Cmd_Jacek]

Absolutnie Kapitanie. Zwarty i gotowy na kolejny dzień.

[PL_CMDR Blue R]

-A ja zaraz idę spać po nocy - powiedział Tadeusz - Słuchaj, trzeba zorganizować działanie eskadry. Ludwik zajmie się pilotami i organizacją lotów, ty zajmij się, aby wszystko na ziemi było dograne. Rzut kołowy dotarł po północy i odsypiają podróż, ale jest jedno zadanie. W Dęblinie są uszkodzone maszyny, które naprawiają, trzeba zabezpieczyć, aby uzupełnić park maszynowy. W magazynach jest amunicja, części i paliwo, trzeba załatwić, aby eskadra je miała. Florian i Jurek [Jerzy Głębocki , podporucznik, oficer techniczny w eskadrze] pewnie pojawią się wkrótce, to dopilnuj, aby mechanicy mieli co robić i aby zapewnili dostawy sprzętu... Po to, co zostało pod Krakowem nie ma co wracać.... W Dęblinie magazynami zarządza Janusz Meissner, znasz go? Ściągnęli go z rezerwy. W każdym razie Leoś go zna, może warto wziąć Leopolda [Flanka] ze sobą, jakbyście wyruszali do Dęblina. Wiesz, każdy wie, co ma robić, ale dopilnuj, aby wszyscy zrobili to, co należy i aby popołudniu eskadra była w pełni sprawna, bo ta podróż, to zrobiła z nas włóczęgów. Jasne, Kocur?

[PL_Cmd_Jacek]

Myślę że wiem o co chodzi . Zaraz z rana ruszę z ekipą do Dęblina.