USS Hoe (SS-258) - Patrol 3 - Żabie Skoki

[PL_Qbik]

- Faktycznie, że to jest trochę niepokojące... - Hardy pokręcił z namysłem głową. - I jakby trochę wstyd... duma cierpi... Ale cóż, poruczniku. rzadko zdarza się taka wojna, żeby w niej cały czas szło dobrze. Niech pan się aż tak nie martwi. Ja jestem przekonany, że koniec końców i Niemcy i Japończycy dostaną za swoje. Zresztą na tamto nic nie poradzimy. Już tam są mądre głowy od radzenia. A my tutaj róbmy swoje. To najlepsze na zmartwienia.

[PL_CMDR Blue R]

Wieczorem odebrano wiadomości FOX, jednak te dublowały w większości poranną gazetę i biedny Ebert musiał czekać do następnego wieczora. W zasadzie jedyne, co wiadomości FOX podały nowego to fakt, że papież podziękował Ameryce, że przy zagrożeniu niemieckim atakiem na Rzym i walkami ulicznymi, Amerykanie zdecydowali się opuścić miasto bez walki.
Rozinski wtrącił teraz swoje trzy grosze:
-Jak widać są osoby, które nam za to dziękują... Może okazać się, że to oddanie miasta było wielkim sukcesem.

[PL_Qbik]

- Ano - Hardy pokiwał głową - może Michał Anioł okaże się wart odrobiny amerykańskiej dumy...

[PL_CMDR Blue R]

29 luty 1944, ranek.
Midway.
Ostatni przystanek na drodze na front dobiegł końca. Hoe dostał paliwa pod korek, Ebert mógł nadrobić zaległości w prasie, a Hardy mógł po raz ostatni przed wyruszeniem w drogę wziąć udział w małej odprawie. Komandor Charles Frederick Erck, który zastąpił komandora Styera (przeniesionego do dowodzenia gdzieś na Wschodnie Wybrzeże), wprowadził Qbika w najnowsze zmiany na Pacyfiku. W zasadzie wiele od czasu odprawy w Pearl się nie zmieniło, poza jedną informacją. Na południowym Pacyfiku operowały lotniskowce, nękając wroga na Palau, południowych Marianach, Gwinei oraz Karolinach. Obszar ich operowania był zamknięty dla okrętów podwodnych, ale było to na tyle daleko od Hoe, że równie dobrze mógłby te płaskopokładowce operować pod Afryką... Było takie samo prawdopodobieństwo, że wejdą sobie w paradę.

I wreszcie, o świcie 29 lutego, USS Hoe opuszczał ostatnią przystań, kierując się na front, jakim była zachodnia połowa Pacyfiku.

[PL_Qbik]

Hardy dał rozkaz uruchomienia silników i na 1/3 wyprowadził okręt z atolu. Ostatni raz spojrzał w tył na Midway, po czym pochylił się do interkomu:
- Czifie, standardowa naprzód! - odwrócił się do stojącego obok XO - Pójdziemy bez pośpiechu, ekonomicznie. Tym razem nie mamy żadnych spotkań i żadnych wyznaczonych terminów. Niech pan wyznaczy kurs do środka rejonu taktycznego CH11, gdzie wejdziemy w korytarz bezpieczeństwa. Tylko tak, żeby nie zbliżyć się do Marcus na mniej niż 100 mil. W rejonie Marcus pójdziemy trybem ostrożnym, po jej minięciu, dalej normalnym. - kapitan uśmiechnął się szeroko. - Cóż, poruczniku! Znowu w drodze!

[PL_CMDR Blue R]

XO zaznaczył kurs na mapie i odrywając się zapytał:
-Sir? To ostatecznie mamy iść ekonomicznie, czy standardowo? Przed nami 3150 mil drogi i 17,5 dnia, więc czasu mamy aż nadto, jak pan powiedział, sir.

[PL_Qbik]

Hej, Finek. Czyżbym coś przegapił? Czy mamy jakiś konkretny termin przybycia na Samar? Dlaczego Ebert wspomina o 17,5 dniach?


= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

- Tak jak powiedziałem, poruczniku: bez pośpiechu, ekonomicznie. Mówiąc już całkiem precyzyjnie, chcę po wysadzeniu doktora Gamertsfeldera i wyładowaniu fantów, wyruszyć w rejon patrolowania z jak największym zapasem paliwa. Może pan dopasowywać naszą prędkość i tryb ruchu do tego założenia. Jasne? Oczywiście informując mnie o pańskich wyliczeniach zanim pan wyda rozkazy.

[PL_CMDR Blue R]

-To zaraz przejdziemy do szczegółów technicznych... W każdym razie, macie znaleźć się pod Samarem 17 marca czasu Pearl Harbor wieczorem, aby odebrać wiadomość. Rozładunek odbędzie się w ustalonym radiowo punkcie następnej nocy. To 4000 mil w jedną stronę, więc musicie wyjść w morze najpóźniej 28 lutego z rana...

-Aye, sir - odpowiedział XO - Tylko ile zapasu założyć na dotarcie do punktu pod Samar?

[PL_Qbik]

Dzięki.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

- Niech pan uwzględni 24 godziny zapasu. To na wypadek, gdyby coś wyszło bardzo blisko Samar. Jeśli coś opóźni nas daleko od celu, wtedy zawsze możemy nadrobić przyspieszając obroty.

[PL_CMDR Blue R]

Po godzinie XO przedłożył plan.
Zasadniczo jego plan zakładał rejs 1350 mil do około 150 mil od Marcus przez 6,25 dnia, 450 ostrożnego rejsu wokół Marcus w odległości około 150 mil od wypsy przez 4 dni oraz kolejne 1350 mil przez 6 dnia i 3 godziny. Dawało to łącznie 33 godziny zapasu, przy czym na 72h przed dotarciem pod Samar mieli odbyć naradę, czy nie zwolnić do 1 silnika, aby zyskać trochę galonów, tracąc tyle czasu, ile tylko mogą.
-Na sam koniec, sir - powiedział Ebert - Aby niespodziewane wydarzenie nie pokrzyżowało nam całych planów.

[PL_Qbik]

Wtorek, 29 luty 1945, godzina 05:00
Pacyfik. Jedna godzina drogi od Midway.
- Doskonale, poruczniku. - Hardy oderwał wzrok od notatek Eberta, podniósł ze stołu ołówek i podszedł do wiszącego na ścianie kalendarza. - Wszystko się ładnie zgadza, zatem nanieśmy to - przerzucił kilkanaście kartek kalendarza w przód zatrzymując się na czwartku 16 marca. Jeszcze raz zerknął w notatki XO. - Ahaaa... 16 marzec, godzina 14:00 czasu Pearl, przybywamy pod Samar... - znów zerknął w notatki. - Ahaaa... z 33 godzinnym zapasem, czyli... - przerzucił jedną kartkę w przód - ... 17 marca, piątek, godzina 23:00, przewidywany czas odebrania komunikatu o miejscu rozładunku - nagryzmolił ołówkiem na kalendarzu, po czym ponownie zerknął w zapiski swego zastępcy. - Ahaaa... 72 godziny przed dotarciem... - przerzucił w tył jedną, a następnie trzy kolejne kartki. - Tak właśnie... wtorek, 13 marzec, godzina 14:00, narada w sprawie ustalenia prędkości na ostatnim odcinku... - skończył gryzmolić i opuścił kartki kalendarza na dzień dzisiejszy. - No! Teraz nic nam nie umknie. Bardzo dobrze, poruczniku. Ciekaw tylko jestem - uśmiechnął się sarkastycznie pod nosem - czy LOS i Japończycy nie zdeaktualizują nam tych naszych zapisków?

[PL_CMDR Blue R]

Wtorek, 29 luty 1945, godzina 05:00

Rok się nie zgadza
============================================

4 marca 1944, wieczór
Tego wieczoru Ebert z niecierpliwością czekał na wiadomości FOX. Nie dalej jak 24 godziny temu w Hollywood rozdano nagrody akademii filmowej i spodziewał się z wiadomości czegoś dowiedzieć. Gdy tylko przybyły wiadomości, spojrzał na szybko, czy nie ma dla nich rozkazów i zaczął wśród wiadomości szukać informacji, na którą czekał:
-Bombardowanie.... o, jest... Co? Tylko 3 zdania? - Ebert był wyraźnie zawiedziony, że armia nie podziela jego entuzjazmu do filmów - Casablanka wygrała z 3 oskarami w tym za najlepszy film? Paul Lukas w Straży nad Renem był lepszy od Bogarta... - spoglądał na te 3 zdania, jakby miały mu coś powiedzieć więcej - Cholera i do końca patrolu się nie dowiem, jakie były pozostałe nagrody, sir.

[PL_Qbik]

Cholerka. Ręka mi drgnęła i nie trafiłem w czwórkę...

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Hardy westchnął głęboko i z troską spojrzał na Eberta. Kątem oka zauważył stojących w pobliżu i z szerokimi uśmiechami przysłuchujących się monologowi XO, Gray'a i Rozinskiego. Przywołał ich gestem dłoni i przybierając poważną minę, odezwał się:
- No to mamy problem. Panie Drugi, panie Trzeci, musimy coś zaradzić. Jeśli mamy odnieść w tym rejsie jakiekolwiek sukcesy, nie możemy pozwolić, aby nasz Pierwszy pozostał na cały patrol w tym stanie frustracji. To zdecydowanie spowolni lub nawet całkowicie zahamuje jego procesy myślowe, odbijając się fatalnie na zdolności bojowej Hoe. Nie możemy się na to zgodzić.
Kapitan popatrzył na stanowczo i zgodnie potakujących ruchami głów dwóch oficerów i stojącego z niepewną miną XO, po czym ciągnął dalej:
- Zarządzam burzę mózgów! Myślcie. Ja proponuję przy pierwszej okazji nadać do dowództwa ComSubPac zdecydowane żądanie przesłania pełnej listy nagród przyznanych w tym roku przez członków Akademii Filmowej. Musimy stanowczo podkreślić, że to sprawa życia i śmierci całej załogi. Nadajmy to otwartym tekstem. Żaden Japończyk nie uwierzy, że to rzeczywista wiadomość, a nie sprytny szyfr. To samo będzie się tyczyć odpowiedzi z dowództwa, wymieniającej kolejnych nagrodzonych filmowców. Panowie! Musimy ratować porucznika Eberta! Cóż bez niego zrobimy?! Radźcie!!!

[PL_CMDR Blue R]

Rozinski odparł poważnie:
-Raczej potem by nas wszystkich ściągnięto na dywanik do Nimitza po takiej akcji i byłby to nasz ostatni rejs, sir. - po czym uśmiechając się spojrzał na Eberta i powiedział - Ale sądzę, że jak tylko jutro przyjdą nowe wiadomości, to nasz pokładowy oficer prasowy skończy narzekać na jedną wiadomość, a zajmie się następnymi i wróci do nas cały i zdrowy na ciele i umyśle.
-Hej! - przerwał Ebert - Jestem zdrowy!
Gray pokręcił głową i powiedział:
-Jak dzieci, panowie, jak dzieci. Mamy wojnę przed nami, a na pewno po powrocie w kantynie oficerskiej będzie jak zawsze archiwalna prasa, abyśmy mogli nadrobić stracony czas.... i będziemy mieli większą motywację, aby powrócić cali i zdrowi. Trzeba mieć w życiu jakieś cele.

[PL_Qbik]

- I tak oto "dziadziuś Gray" zmył głowy niesfornym urwisom, co to pożartować chcieli... - Hardy westchnął i pokręcił głową z dezaprobatą. - Oj panowie najpoważniejsi-na-świecie... Nawet i w czasie wojny żarty nie są zakazane! Ale skoro tak, - James spojrzał na Gray'a - to może niech nam pan powie czifie jak się spisują nowe silniki. A potem, porucznik Rozinski przedstawi raport z ostatniego przeglądu i regulacji torped... Jak wojna, to wojna!