Atlantic Chase: Rajderzy Północnego Atlantyku
Część I - Konwój HX
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
24 sierpnia 1939
Opuszczamy Wilhelmshaven. Rozkazy każą nam przeniknąć na Północny Atlantyk.
28 sierpnia 1939
Przechodzimy Cieśniną Duńską na Atlantyk.
1 września 1939
Wojska Niemieckie wkroczyły na tereny Polski
3 września 1939
Wielka Brytania oraz Francja wypowiedziały nam wojnę. Mamy rozkaz pozostawać niezauważonymi. Spotkanie ze statkiem zaopatrzeniowym Westerwald
(...)
26 września 1939
Otrzymano nowe rozkazy. Mamy rozpocząć działania rajderskie na Północnym Atlantyku. Wsparcie zapewni nam jeden rajder. Kierujemy się na szlak łączący Wielką Brytanię z Kanadą. Pogoda się pogarsza.
Tura 2: Inicjatywa Aliancka, Rzut na działanie: Sprowadzenie konwoju z najkrótszą trajektorią do portu. Gracz Brytyjski pasuje, aby poruszyć konwój.. Konwój Afrykański zbliża się do WB.
Tura 3: Inicjatywa Niemiecka: Gracz Niemiecki wykonuje akcję przeszukiwania.
Łączna długość trajektorii: 16+
Premie: Zespół koordynujący: +2
Wynik: "śledzenie" - skrócenie wrogiego zespołu do 3 trajektorii, wykonanie ruchu przez szukające zespoły
Test przejęcia inicjatywy: Udany, Brytyjczycy przejmują inicjatywę. Rzut na pogodę: 6 - pogoda się psuje.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
28 września 1939
Pogoda się psuje. Widoczność spada do zera. Kontynuujemy poszukiwania.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
30 września 1939
Pogoda się poprawiła. Kontynuujemy poszukiwania w kierunku zachodnim. Rajder powinien prowadzić podobne poszukiwanie w przeciwnym kierunku.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
1 października 1939
Wkrótce będziemy mijać się z rajderem. Brak kontaktu z wrogiem
Dziennik pancernika Dunkerque
1 października 1939
Zbliżamy się do trasy Halifax-Liverpool. Brak kontaktu z rajderami nieprzyjaciela.
Vice Amiral d'Escadre Marcel Gensoul, Force de Raid
Tura 6: Inicjatywa Aliancka. Rzut na działanie: Atak lotniczy. Jeżeli nie ma celu, rzuć w tabeli... rzut w tabeli: F. Siły Francuskie ruszają do boju.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
2 października 1939
W nocy otrzymaliśmy wiadomość, że Francuskie siły zbliżają się do przeszukiwanej przez nas trasy. Zmieniamy kurs. Kierujemy się pod Hiszpanię.
Tura 8: Inicjatywa Aliancka. Rzut na działanie: Sprowadzenie konwoju z najkrótszą trajektorią do portu.
Gracz Aliancki wykonuje akcje "Sprowadzenie do portu". Gracz Niemiecki wykonuje test na przerwanie akcji (wykonywany, gdy gracz przeciwny nie sprowadza okrętu do portu normalnym ruchem, a akcją).
Test przejęcia inicjatywy. Nieudany. Niemcy dostają +1 do następnego rzutu.
Tura 9: Inicjatywa Aliancka: Rzut na działanie w nowej kolumnie (bo 1 konwój wykonał zadanie): 3.... X
Chociaż Kapitän zur See Paul Wennecker umknął francuskim Force de Raid Marcela Gensoula (co też przyczyniło się do ucieczki konwoju) i skierował okręt w bezpieczniejsze miejsce, to ryzyko jest większe, niż myśli. Trasa na którą zmierza jest miejscem, gdzie Brytyjczycy chcą złapać rajdera, a okręt o dumnej nazwie Niemy jest nie lada gratką. Czy tym razem odniesie sukces, czy może Brytyjskie siły przegonią rajderów z Północnego Atlantyku? Dowiecie się w kolejnej części!
Dodano 26.08.2022, godzina 21:00
Część II - Statki z Afryki
Przy okazji wychodzi, że Finek nie umie liczyć, gdyż ze Scapa Flow do rajdera jest bliżej
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
5 października 1939
Burza się kończy, a to nie koniec dobrych wieści. Brytyjski frachtowiec zameldował, że dostrzegł U-Boota, meldując pozycję... To całkiem niedaleko nas. Ruszamy na poszukiwanie. Będzie musiał słać sprostowanie, że ten U-Boot ma potężne działa.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
6 października 1939
Nie udało się odnaleźć frachtowca. Kierujemy się bliżej Wielkiej Brytanii i Francji, aby przechwycić go, zanim dotrze pod osłonę lotniczą.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
8 października 1939
Jak nie urok, to... Wieczorem zauważyliśmy francuski wodnosamolot. Musieli nas zauważyć. Wrogie siły na pewno ruszają w naszą stronę. Musimy przerwać pościg.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
9 października 1939
Pogoda znów się psuje. To nasza szansa na oderwanie się od wroga.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
10 października 1939
Oderwaliśmy się od wroga. Wracamy na północ, do trasy Kanada-Wielka Brytania.
Czy trzeci konwój wreszcie okaże się tym szczęśliwym? A może Brytyjczycy depczący po piętach rajderowi wreszcie go dopadną? O tym dowiecie się w 3 części opowiada pt. "Chrzest ognia"! Już wkrótce na forum PS!
Dodano 28.08.2022, godzina 0:30
Część III - Chrzest ognia
Tura 20: Inicjatywa niemiecka; gracz wyznacza nowy kurs i rozpoczyna poszukiwanie wroga.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
15 października 1939
Jesteśmy ponownie na trasie łączącej Kanadę z Wielką Brytanią. Wznawiamy poszukiwania wroga.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
16 października 1939
O godzinie 12:00 uzyskano kontakt wzrokowy, rozpoznany jako okręty wojenne (...)
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
16 października 1939
(...) Okrętami okazały się niszczyciele Royal Navy. Nie pozwalając im zbliżyć się do siebie zmieniamy kurs na zachodni, wykorzystując przewagę zasięgu. Wielokrotnie nasze ciężkie działa 28cm otwierają ogień do wroga, zmuszając go do odwrotu i schowania się za zasłoną dymną. To nasza szansa... Skoro są tu niszczyciele, konwój musi być w pobliżu.
Tura 25, Inicjatywa Niemiecka. Gracz wyznacza kurs dla Grafa Spee, aby również wsparł poszukiwania wrogiego konwoju. Odrywając rajdera od wroga musi jednak położyć znacznik INTEL
Gracz rzuca w tabeli poszukiwania i brakuje 1 oczka do sukcesu... Pudło... Ale ponieważ gracz ma na jednym z zespołów znacznik Intel, automatycznie traci inicjatywę.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
17 października 1939
Po zerwaniu kontaktu bezskutecznie przeszukiwaliśmy ocean. Konwój musiał nam przemknąć.
Odebrano komunikat z rajdera. Przerwali ciszę radiową z tragicznymi wieściami. Znaleźli się blisko Labradoru i Kanadyjskie bombowce rozpoznały ich statek jako wroga. Zostali zbombardowani. Statek płonie, maszynownia uszkodzona... Utraciliśmy wsparcie. Nastroju nie poprawia informacja, że Admiral Graf Spee Kapitän zur See Hansa Langsdorffa przeszedł na Północny Atlantyk i ma nas wesprzeć w poszukiwaniach.
Pierwsza krew została przelana, pierwsze pociski wystrzelone... Ale bitwa o konwój HX jeszcze się nie skończyła... Czy dwa pancerniki kieszonkowe wykonają zadanie, pomimo przeciwdziałania Force de Raid i niszczycieli? Tymczasem nadciąga sztorm, który może pokrzyżować plany obu stronom. Ciąg dalszy wyprawy zostanie przedstawiony w czwartej części opowiadania pt. "Sztormowe kotki i myszki", już wkrótce!
Dodano 30.08.2022, godzina 9:00
Część IV - Sztormowe kotki i myszki
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
19 października 1939
Po utracie kontaktu i informacji o zatopieniu rajdera, zakładam, że Brytyjczycy uważają, że opuścimy ten rejon. My zagramy im na przekór i zostajemy na północnym szlaku, oczekując na przybycie Grafa Spee.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
21 października 1939
Od dwóch dni przez Atlantyk przewala się sztorm. Widoczność zerowa. W tej pogodzie możemy przepłynąć przez środek konwoju i go nie zauważyć.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
23 października 1939
Podczas niewielkiego przejaśnienia dostrzeżono w oddali okręty wroga. Otworzono ogień z głównych dział. Okręty rozpłynęły się w sztormie. Kolejny raz jesteśmy blisko konwoju. Meldujemy pozycję starcia Kapitänowi zur See Hansowi Langsdorffowi.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
24 października 1939
Sztorm trwa nadal. Kapitän zur See Hans Langsdorff jest gdzieś w pobliżu, ale nie udaje nam się skoordynować działań. Ale to nie koniec kłopotów...
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
25 października 1939
Kolejny dzień sztormu. Kilkudniowy pościg nadwyrężył zapasy paliwa. Musimy skierować się do statku zaopatrzeniowego
Wielki sztorm wciąż przewala się przez Atlantyk, a niemieckim okrętom wyczerpuje się paliwo. Muszą dotrzeć do statków zaopatrzeniowych, gdy Brytyjczycy depczą im po piętach. Czy uda im się? Czy może Brytyjczycy pokonają rajdery? O tym dowiedzie się w ostatniej części pt. "Finał"
Dodano 30.08.2022, godzina 10:30
Część V - Finał
(dopisek. Po Pasowaniu gracz rusza 1 oddział nie wykonujący akcji "aktywnej", więc obecnie to jedyna możliwość ruszenia okrętów)
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
29 października 1939
Pogoda poprawiła się. Spotkaliśmy się z Westerwaldem, pobierając zaopatrzenie. Dostaliśmy rozkaz powrotu do Rzeszy.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
2 listopada 1939
Gdy jesteśmy pod Norwegią pogoda zaczyna się poprawiać. Wieczorem wachta zameldowała, że na horyzoncie pojawił się jakiś okręt, ale utraciliśmy go w ciemności. Jeżeli to Brytyjczycy, możemy spodziewać się starcia.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
5 listopada 1939
Dotarliśmy do Kiel. Nasz dwumiesięczny rejs nie jest jednak udany. Nie udało się nam przechwycić żadnego konwoju, ogień otworzyliśmy tylko do kilku niszczycieli, na dodatek nie osiągając sukcesu.
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
28 listopada 1939
Dziś dowiedzieliśmy się, że Grossadmiral Rader został przeniesiony na stanowisko Admirała Inspektora niemieckiej floty. Głównym dowódcą Kriegsmarine zostaje admirał Alfred Saalwächter... Wygląda na to, że do końca wojny nie zobaczymy więcej Atlantyku...
KONIEC
I jeszcze jako finał, to samo opowiadanie, pomijajac opisy mechaniki gry.
Atlantic Chase: Rajderzy Północnego Atlantyku
Kapitän zur See Paul Wennecker, Panzerschiff Deutschland, Dziennik
24 sierpnia 1939
Opuszczamy Wilhelmshaven. Rozkazy każą nam przeniknąć na Północny Atlantyk.
28 sierpnia 1939
Przechodzimy Cieśniną Duńską na Atlantyk.
1 września 1939
Wojska Niemieckie wkroczyły na tereny Polski
3 września 1939
Wielka Brytania oraz Francja wypowiedziały nam wojnę. Mamy rozkaz pozostawać niezauważonymi. Spotkanie ze statkiem zaopatrzeniowym Westerwald
(...)
26 września 1939
Otrzymano nowe rozkazy. Mamy rozpocząć działania rajderskie na Północnym Atlantyku. Wsparcie zapewni nam jeden rajder. Kierujemy się na szlak łączący Wielką Brytanię z Kanadą. Pogoda się pogarsza.
28 września 1939
Pogoda się psuje. Widoczność spada do zera. Kontynuujemy poszukiwania.
30 września 1939
Pogoda się poprawiła. Kontynuujemy poszukiwania w kierunku zachodnim. Rajder powinien prowadzić podobne poszukiwanie w przeciwnym kierunku.
1 października 1939
Wkrótce będziemy mijać się z rajderem. Brak kontaktu z wrogiem
Dziennik pancernika Dunkerque
1 października 1939
Zbliżamy się do trasy Halifax-Liverpool. Brak kontaktu z rajderami nieprzyjaciela.
Vice Amiral d'Escadre Marcel Gensoul, Force de Raid
2 października 1939
W nocy otrzymaliśmy wiadomość, że Francuskie siły zbliżają się do przeszukiwanej przez nas trasy. Zmieniamy kurs. Kierujemy się pod Hiszpanię.
5 października 1939
Burza się kończy, a to nie koniec dobrych wieści. Brytyjski frachtowiec zameldował, że dostrzegł U-Boota, meldując pozycję... To całkiem niedaleko nas. Ruszamy na poszukiwanie. Będzie musiał słać sprostowanie, że ten U-Boot ma potężne działa.
6 października 1939
Nie udało się odnaleźć frachtowca. Kierujemy się bliżej Wielkiej Brytanii i Francji, aby przechwycić go, zanim dotrze pod osłonę lotniczą.
8 października 1939
Jak nie urok, to... Wieczorem zauważyliśmy francuski wodnosamolot. Musieli nas zauważyć. Wrogie siły na pewno ruszają w naszą stronę. Musimy przerwać pościg.
9 października 1939
Pogoda znów się psuje. To nasza szansa na oderwanie się od wroga.
10 października 1939
Oderwaliśmy się od wroga. Wracamy na północ, do trasy Kanada-Wielka Brytania.
15 października 1939
Jesteśmy ponownie na trasie łączącej Kanadę z Wielką Brytanią. Wznawiamy poszukiwania wroga.
16 października 1939
O godzinie 12:00 uzyskano kontakt wzrokowy, rozpoznany jako okręty wojenne (...)
16 października 1939
(...) Okrętami okazały się niszczyciele Royal Navy. Nie pozwalając im zbliżyć się do siebie zmieniamy kurs na zachodni, wykorzystując przewagę zasięgu. Wielokrotnie nasze ciężkie działa 28cm otwierają ogień do wroga, zmuszając go do odwrotu i schowania się za zasłoną dymną. To nasza szansa... Skoro są tu niszczyciele, konwój musi być w pobliżu.
17 października 1939
Po zerwaniu kontaktu bezskutecznie przeszukiwaliśmy ocean. Konwój musiał nam przemknąć.
Odebrano komunikat z rajdera. Przerwali ciszę radiową z tragicznymi wieściami. Znaleźli się blisko Labradoru i Kanadyjskie bombowce rozpoznały ich statek jako wroga. Zostali zbombardowani. Statek płonie, maszynownia uszkodzona... Utraciliśmy wsparcie. Nastroju nie poprawia informacja, że Admiral Graf Spee Kapitän zur See Hansa Langsdorffa przeszedł na Północny Atlantyk i ma nas wesprzeć w poszukiwaniach.
19 października 1939
Po utracie kontaktu i informacji o zatopieniu rajdera, zakładam, że Brytyjczycy uważają, że opuścimy ten rejon. My zagramy im na przekór i zostajemy na północnym szlaku, oczekując na przybycie Grafa Spee.
21 października 1939
Od dwóch dni przez Atlantyk przewala się sztorm. Widoczność zerowa. W tej pogodzie możemy przepłynąć przez środek konwoju i go nie zauważyć.
23 października 1939
Podczas niewielkiego przejaśnienia dostrzeżono w oddali okręty wroga. Otworzono ogień z głównych dział. Okręty rozpłynęły się w sztormie. Kolejny raz jesteśmy blisko konwoju. Meldujemy pozycję starcia Kapitänowi zur See Hansowi Langsdorffowi.
24 października 1939
Sztorm trwa nadal. Kapitän zur See Hans Langsdorff jest gdzieś w pobliżu, ale nie udaje nam się skoordynować działań. Ale to nie koniec kłopotów...
25 października 1939
Kolejny dzień sztormu. Kilkudniowy pościg nadwyrężył zapasy paliwa. Musimy skierować się do statku zaopatrzeniowego
29 października 1939
Pogoda poprawiła się. Spotkaliśmy się z Westerwaldem, pobierając zaopatrzenie. Dostaliśmy rozkaz powrotu do Rzeszy.
2 listopada 1939
Gdy jesteśmy pod Norwegią pogoda zaczyna się poprawiać. Wieczorem wachta zameldowała, że na horyzoncie pojawił się jakiś okręt, ale utraciliśmy go w ciemności. Jeżeli to Brytyjczycy, możemy spodziewać się starcia.
5 listopada 1939
Dotarliśmy do Kiel. Nasz dwumiesięczny rejs nie jest jednak udany. Nie udało się nam przechwycić żadnego konwoju, ogień otworzyliśmy tylko do kilku niszczycieli, na dodatek nie osiągając sukcesu.
28 listopada 1939
Dziś dowiedzieliśmy się, że Grossadmiral Rader został przeniesiony na stanowisko Admirała Inspektora niemieckiej floty. Głównym dowódcą Kriegsmarine zostaje admirał Alfred Saalwächter... Wygląda na to, że do końca wojny nie zobaczymy więcej Atlantyku...
KONIEC
![:-]](./images/smilies/splash.gif ":-]"){kind=small}
.