USS Hoe (SS-258) - Patrol 2 - Usługi transportowe 14FOP&Co.

[PL_Qbik]

Toż mówię, że nie ma żadnej akcji i nie wiem co ze sobą zrobić...
No ale skoro mus - to mus.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Hardy przyjął do wiadomości słowa inżyniera. Chwilę jeszcze postał i pokontemplował spawany kadłub swego okrętu. Aż wreszcie pożegnał się ze stoczniowcami i ruszył wgłąb portu. Przypomniał sobie, że zapowiedziano całą masę szkoleń, więc ruszył w stronę dowództwa, żeby sprawdzić czy nie wywieszono jakiegoś porządku zajęć. Pomyślał, że jeśli będzie coś zaplanowane, to przynajmniej nie będzie się nudził. A jeśli akurat na dziś nic nie ma to pójdzie do baru... albo do kina... albo na podryw... albo pospać... albo może do kasyna... ???
Nie wiedział jeszcze co ze sobą zrobi.

[PL_CMDR Blue R]

No i na takie coś czekałem

===========

Szkolenie z obsługi i konserwacji torped było naprawdę fascynujące... Aż Hardy żałował, że nie był to dzień wolny... Po zajęciach był tak wymęczony, że nie miał już ochoty na nic... a tu znów złapał jego z oficerami adiutant Petersona, mówiąc:
-Komandor porucznik Peterson chciałby się z wami spotkać i omówić sprawę kolejnych prób.

[PL_Qbik]

Hardy z trudem stłumił ziewnięcie.
- Dobra, marynarzu, prowadźcie. Może komandor Petersen obudzi nas jakąś kosmicznie ciekawą propozycją.
Ziew. Tym razem nie udało się stłumić.
„Dobra – pomyślał Hardy – wyziewam się po drodze, to może nie dam plamy z ziewaniem u Starego…”
Ziew. Ziew. Ziew. Zdziwione spojrzenie prowadzącego ich adiutanta.
- Nie przejmujcie się bosmanie, mieliśmy dłuuugie, ciekawe szkolenie. Z konserwacji torped.

[PL_CMDR Blue R]

-Jak podobało się panom dziś na szkoleniu? - to grzecznościowe pytanie dowódcy, zadane na początku wizyty, sprawiło pewne zakłopotanie... Bo cóż mogli odpowiedzieć? "Tak, sir. Chcemy więcej takich"? Z drugiej strony była to nowa broń i kilka rzeczy wymagało wyjaśnienia, jednak takim szkoleniem na pewno bardziej od Jamesa był zainteresowany Rozinski... Choć z drugiej strony, wspominając pierwszy patrol, Jamesowi też takie szkolenie mogłoby się przydać... Ale nie w takim natłoku, licząc próby torped. Gdy inni mogli odsapnąć, Qbik całe dnie spędzał "w pracy".
-Aye, sir - wyrwał się Rozinski

[PL_Qbik]

- Super szkolenie! Chcemy więcej takich! – zawołał Hardy, mrugając do Rozinskiego i uśmiechając się szeroko do Petersona – A tak serio, to na 100% się przyda ta wiedza, ale (tak między nami) mogłoby być mniej gadania, a więcej ćwiczenia.

[PL_CMDR Blue R]

-Skoro o praktyce mowa.... - Peterson złożył dłonie i powiedział - Dostaliśmy torpedy.
Dwa słowa, a mówiły tak wiele.

[PL_Qbik]

- Rozumiem, że mówi pan o torpedach bez ładunków wybuchowych, przeznaczonych do kolejnych prób? – chciał upewnić się Hardy, ponieważ dwa słowa wypowiedziane przez dowódcę mogły oznaczać wszystko (np. nowe torpedy elektryczne) i właściwie niewiele mu mówiły. – Wspominał pan, że takie mamy dostać, a pański adiutant przekazał nam, że chce pan z nami omówić sprawę kolejnych prób. Czy dobrze rozumiem? A jeśli dobrze rozumiem, to jaki jest plan dalszych prób? I nasz udział w tych próbach?

[PL_CMDR Blue R]

-Oczywiście, że mowa o tych do prób. - powiedział Petersen - Swede nie chce czekać i jutro z rana zabiera się za próby na lądzie... Kojarzycie ten żuraw do rozładunku wagoników przy składnicy motorowej? Swede wyliczył, że jak podniesie się na nim torpedę na maksymalną wysokość, to upuszczona na rampę uderzy z prędkością 42 węzłów. Dzięki temu nie trzeba będzie nurkować po torpedy, a Swede po tym ostatnim nurkowaniu ma chyba dość bycia pod wodą... W każdym razie - ręką czynił gest, niczym żuraw - Wysokością podniesienia można regulować prędkość uderzenia, a potem... odturlać torpedę na bok i rozkręcać. Taki jest plan na jutro rano i jak chcecie, możecie w nim uczestniczyć.

[PL_Qbik]

Szacun za zgodność z faktami historycznymi.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

- Jak najbardziej, panie komandorze. Oczywiście, że chcę. I jeśli można, zabrałbym Rozinskiego. O której jutro zaczynają?

[PL_CMDR Blue R]

Bo bierzesz udział w tej eskapadzie. Co prawda nie wiem, czy informacja o nurkowaniu Momsena jest prawdziwa, czy to tylko budowanie legendy, a on był tylko obserwatorem, ale...

=============================================================

Pearl Harbor, bocznica kolejki portowej przy składnicy motorowej. Wcześnie rano
Qbik wraz z Rozinskim przybyli na miejsce próby zaraz po śniadaniu. Ciekawe jak szpieg zareagowałby na fakt, że teren bocznicy był pilnowany bardziej, niż zwykle, jednak o ile wcześniej zdarzali się tutaj maruderzy, wpadający zapalić poza wzrokiem przełożonego, strażnicy trzymali teraz wszystkich z daleka. Momsen, Longstaff oraz Hurd ze swoim oficerem przybyli wkrótce po Qbiku, a niedługo po nich przybyła też ciężarówka wioząca torpedy. James zapytał, czy komandor porucznik Petersen przybędzie na próby, ale dowiedział się, że (cytując Longstaffa) "Prowadzi odprawę dla naszego drugiego asa"... Więc zapewne chodziło o Franka "Kabooma" Kanarona, jednak jego okręt chyba dopiero opuścił dok i musiał przejść próby. Mieli spotkać się popołudniu na szkoleniu ze zorganizowanych ataków grupowych, gdzie było pewne, że Brown przetrzepie Kanarona z jego uwag, więc można było pociągnąć go za język, o ile nie złamie to tajemnicy służbowej.

W sumie próby nie były widowiskowe.... Podciągano żurawiem torpedę, zrzucano, a ta uderzała o beton i wywracała się, turlając w bok, skąd odbierali ją technicy, oznaczali farbą, po czym ładowano ją z powrotem na ciężarówkę, aby odwieźć ją do warsztatu, gdzie miały odbyć się oględziny. W sumie do obiadu Qbik mógł się mocno wynudzić, gdyż nawet nie wiedzieli, jaki jest wynik prób. Po obiedzie, Qbik zauważył, że na nabrzeżu, nieopodal USS Pogy zaczął się zwiększony ruch. Barka bunkrująca, ciężarówki z zaopatrzeniem. Chyba jednak Pogy wychodził w morze... Jednak czas gonił, szkolenie wkrótce miało się rozpocząć. Niemniej jakoś Qbika bardziej ciągnęło do warsztatu, gdzie powinni już rozkręcić kilka torped i ocenić, czy wybuchły, czy też nie...

[PL_Qbik]

Info. Torpedy zrzucano nie tylko na beton, ale także na grube blachy ustawiane na specjalnych konstrukcjach pod wiszącą na żurawiu torpedą. Blachy ustawiano tak, aby spadające torpedy uderzały w nie pod RÓŻNYMI KĄTAMI. To pozwoliło zbadać i wykryć, że torpedy uderzające pod kątem prostym i zbliżonym do prostego nie wybuchają, ponieważ zapalnik kontaktowy przy prostopadłym trafieniu w cel ulega zmiażdżeniu i zniszczeniu nim iglica osiągnie spłonkę. Natomiast torpedy spadające na blachę pod mniejszymi kątami „wybuchały” bez problemów.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

Po zakończeniu prób Hardy spojrzał na zegarek. Wkrótce miało rozpocząć się następne szkolenie z taktyki ataków grupowych. I jeszcze obiad. A tak strasznie ciągnęło go aby choć zerknąć na rozkręcane w warsztacie torpedy…
„A, cholera, pieprzyć obiad! – James podjął decyzję. – Nie umrę z głodu jak raz nie zjem! Idę zobaczyć jak wyglądają po uderzeniach te zapalniki.”
- Poruczniku! – Zwrócił się do Rozinskiego – Dziś nie jemy obiadu. Proszę za mną!

[PL_CMDR Blue R]

Możesz nie wyprzedzać? Myślisz, że w jeden ranek zakończymy badanie?
Właśnie mamy potwierdzać, że to problem z uderzeniem i mamy skakać do drugiego zrzucania.

=====================================================================

Warsztat torpedowy
Qbik z Rozinskim zostali wpuszczeni do warsztatu, gdzie przyjął ich jeden z inżynierów.
-Zapraszam panowie, Komandor Momsen już jest.
Zaprowadził obu oficerów do stojaków, na których stały torpedy. Kilka z nich miało już rozkręcone głowice, a dwie z nich, patrząc po śladach, były chyba tymi, które wyciągnięto z dna przed paroma dniami. Komandor spojrzał na wchodzącego Qbika, na wiszący na ścianie zegar i wracając spojrzeniem powiedział:
-Nie powinniście panowie posilić się? Wkrótce zacznie się wykład ze Skoordynowanych Ataków Grupowych i wolałbym, aby was nie ominął.

[PL_Qbik]

O.K. Wstrzymam konie. Nie byłem pewien, czy zechcesz o tym napisać, więc przypomniałem – ale przecież poza akcją.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

- Absolutnie, panie komandorze, nie opuścimy wykładu! Raczej postanowiliśmy, że ominie nas obiad i ten jeden raz nas przecież nie zabije. Nie mogliśmy się oprzeć ciekawości co też się tutaj odkrywa i być może wyjaśnia?

[PL_CMDR Blue R]

Uhm - pokiwał głową Swede, a inżynier zaczął mówić:
-Na każdej torpedzie mamy dokładnie ten sam problem. Młoteczek blokuje się zanim dotrze do kowadła - wskazywał na iglicę i spłonkę - W teście uderzeniowym, nie było obudowy - tu wskazywał na głowicę, której zmiażdżone fragmenty ściskały zapalnik - i zwykle wtedy kowadełko lądowało daleko od pierwotnej pozycji, wraz z młoteczkiem, który mógł swobodnie się przemieścić. Z tamtej torpedy wycięliśmy zapalnik i ręcznie zwarliśmy obwód. Gdyby nie zaklinowanie się, zapalnik zadziałałby... Reszta komponentów jest sprawna.

-Chcecie powiedzieć, że winna jest obudowa? - powiedział Momsen - Nikt w biurze nie pomyślał, że zapalnik będzie obudowany?

Inżynier spojrzał na zmiażdżenie i wskazując je powiedział:
-Uderzając od przodu, impet zgniata zapalnik i młoteczek się blokuje, tak jest na wszystkich torpedach, włącznie z piątką. Torpedy musiałyby płynąć wolniej.

-Steve, to było 25 węzłów - powiedział Momsen - Wolniej od torpedy. Czy kąt uderzenia może mieć znaczenie?

Inżynier odpowiedział:
-Jak najbardziej. Przy takim uderzeniu nie powinny powstawać klecze, zatrzymujące młoteczek, choć boczny udar mógłby zerwać obwód. Moim zdaniem większym problemem jest czas reakcji. Młoteczek musi uderzyć, zanim zablokuje mu się droga. W piątce jest dwa razy dalej, niż w dwójce.

-Czyli, co można zrobić? Odsunąć w tył materiał wybuchowy? - Momsen pokręcił głową - To nie przejdzie... Zostaje kwestia korpus, kąt uderzenia i prędkość... Można zainstalować zapalnik pod kątem, aby miażdżenie nie blokowało młoteczka.

Inżynier pokręcił głową:
-To zwiększy gabaryt w osi.

-Jak zmysić to draństwo do pośpiechu? Przecież przy 20 węzłach, to wróg ucieknie... Uderzenie pod kątem? Pancerny korpus? Waszyngton nas zje, jak zażądamy stali pancernej na głowice... - Momsen podrapał się po głowie - Poza przeprojektowaniem torpedy... Co możemy zrobić? Prędkości nie zmienimy... Strzały pod kątem?

-Masa młoteczka - odpowiedział inżynier, a widząc pytające spojrzenia odparł - Mając mniejszą masę, mniej będzie napierał. Jak w autobusie. Gruba murzynka przy hamowaniu bardziej poleci do przodu, niż młoda dziewczyna. A chodzi, aby jak najszybciej wróciła do pionu i nacisnęła guzik za plecami.

Zapadła cisza, gdy Momsen nachylił się nad rozbitym zapalnikiem i przyglądał się zablokowanej iglicy, trzymanej w okowach na ćwierć cala od spłonki.

[PL_Qbik]

Hardy i Rozinski pochyleni nad rozbebeszonym mechanizmem również wstrzymali oddech i czekali co będzie dalej. Hardy, choć wpatrywał się w torpedę, miał przed oczyma zupełnie co innego. Z zaskakującą intensywnością i wyrazistością widział na tle pocisku „młodą dziewczynę o mniejszej masie”, która „wraca do pionu i naciska guzik za plecami”.
„Cholera jasna! – pomyślał – Czy ten nieszczęsny inżynier musi używać aż tak sugestywnych porównań?! Przecież tu są ludzie, którzy dopiero co z morza wrócili! Szlag!”